สำนักข่าว : gotoknow
URL : https://www.gotoknow.org/posts/689776
วันที่เผยแพร่ : 30 มี.ค. 2564
ลัดดาจ๋า : แคนละคร มหาวิทยาลัยขอนแก่น ลำดับที่ 3
ห้วงหนึ่งของชีวิตที่ดูจะสับสนวุ่นวาย ทั้งการส่วนตัวและส่วนรวม จึงจัดสรรชีวิตได้ค่อนข้างลำบาก ซึ่งหากคนใกล้ชิดก็อาจจะพูดตรงกันว่า “เธอเคยว่างด้วยเหรอ” … ลูกชาย ก็โพสต์ชวนพ่ออยู่ประจำว่าอยากให้มาดูละครลัดดาจ๋า ที่เขาเป็นผู้อำนวยการสร้าง (ควบคุมการผลิต) …. และก็เป็นห้วงที่ไม่ได้มีแผนชีวิตที่แน่นอน ดูตารางการแสดงแล้ว น่าจะไปหาซื้อบัตรหน้างานได้ทันการแสดงวันสุดท้าย ฝ่ายจัดเพิ่มเก้าอี้เสริมหลายอัตรา… เอาเป็นว่าไปลองไปดูก็แล้วกัน บุญพาวาสนาถึงคงได้เข้าชมละคร หากฟ้าลิขิตให้บัตรเต็มก็ถือว่าโชคดีอีกแบบที่จะได้กลับมาพักผ่อนที่หอ…. ตัดสินใจขับรถไปลานจอดข้างอาคารสโมสรอาจารย์ เดินผ่านหน่วยเลือกตั้ง (การเลือกตั้งสมาชิกสภาเทศบาล) …แล้วก็ไปถึงลานคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์… คิดได้ว่าครูจุงอินอยู่ในกองละคร ส่งข้อความไปทักทายให้ช่วยดูว่าบัตรยังพอมีไหม สักพักได้คำตอบว่าเดี๋ยวให้นิกกี้ ผู้ควบคุมการผลิตมาต้อนรับและหาบัตรให้คุณพ่อของเขา สักครู่ลูกชายก็วิ่งหน้าตั้งมาหาคุณพ่อและพาไปที่โต๊ะขายบัตร… จวนจะได้เวลาเข้าชม ก็เดินวน ๆ แถวนั้นอยู่สักระยะก็ได้เข้าชม นั่งเก้าอี้พิเศษที่เตี้ยกว่าแถวอื่น …. มาชมละครคนเดียว เท่ ๆ ขอบคุณคุณแม่จุงกับลูกนิกกี้ที่ทำให้ได้เข้าชมละคร ในเย็นย่ำค่ำคืน 28 มีนาคม 2564
ลัดดาจ๋า เป็นเรื่องราวของ เหตุหรือผล คนหรือผี ทำให้นึกถึงคำที่ว่า วรรณกรรมเป็นเครื่องสะท้อนสังคม ละครเวทีลัดดาจ๋าก็ได้สะท้อนสังคมของ รัก โลภ โกรธ หลง ได้อย่างงดงาม … สะเทือนใจก็มาก นักศึกษาแสดงได้ถึงรสถึงชาติ ทำให้คิดว่า ฝึกซ้อมกันมาเป็นอย่างดี แสงสีก็สวยงาม สลับฉากได้ดีเยี่ยม ดนตรีก็เพราะ เนื้อเพลงก็เข้ากับบรรยากาศ และที่สำคัญผมชอบเนื้อเรื่องที่ย้อนเวลากลับไปเมื่อประมาณ 25 ปีที่แล้ว คนเขียนบทได้ใส่ใจรายละเอียดพวกนี้ดีมาก เช่น My Heart goes Sha la la la la Sha la la in the morning การขายตรง (มิสทีน) และฉากอื่น ๆ ที่ทำให้ได้กลิ่นอายของห้วงเวลา 25 ปีคืนหลัง
โดยภาพรวม นักศึกษาและทีมงานจัดการได้ดีมาก ทั้งฉาก ไฟ เครื่องแต่งกาย หน้า ผม และตัวแสดงที่มีบุคลิกเข้ากับบทได้อย่างดีเยี่ยม ขอชื่นชมและให้กำลังใจ หวังว่าจะมีพลังในการสร้างสรรค์ละครเวทีคุณภาพให้ชาว มข. ได้ดูชมอีกนานแสนนาน
ณ มอดินแดง
29 มีนาคม 2564
