เรื่องเล่า 60 ปี มข.ย้อนวันวานผ่าน 7 มุมมองศิษย์มอดินแดงหลาก Generation EP.4

วันที่ 23 มกราคม 2567
เวลา 16:13
หมวด : People

หลังจากอ่านเรื่องราวในช่วงปี 2507 จนถึงช่วง 2527 วันนี้ลองมาย้อนบรรยากาศในช่วงปี 2538 กันบ้างว่ามหาวิทยาลัยขอนแก่นปรับเปลี่ยนไปอย่างไร กองสื่อสารองค์กรชวนย้อนวันวานในรั้วสีอิฐ ผ่าน 7 มุมมองศิษย์มอดินแดงหลาก Generation EP.4 ที่ไม่เพียงแต่บอกเล่าความทรงจำ แต่ยังเป็นการเปิดหน้าบันทึกประวัติศาสตร์ และความภาคภูมิใจตลอด 60 ปีในมหาวิทยาลัยของพวกเรา

2538 คำรน สุทธิ สถาปนิกและผู้ก่อตั้ง Eco Architect คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์

ปี 2538 “คำรน สุทธิ” หนุ่มบุรีรัมย์ที่ฝันอยากเป็นสถาปนิก ตัดสินใจครั้งสำคัญเลือกสอบเข้ามหาวิทยาลัยใกล้บ้าน นั่งรถบัสจากบ้านเกิดลงป้าย บขส.ขอนแก่น ต่อรถสองแถวสาย 8 เข้ารั้วมอดินแดง ผ่านประตูฝั่งบึงสีฐาน ความยิ่งใหญ่ของมหาวิทยาลัยขอนแก่นทำให้ว่าที่เฟรชชี่คนใหม่คิดในใจว่า “เหมือนกำลังหลุดเข้ามาอีกโลก” เสียงจังหวะกลองลอยมาตั้งแต่ลงจากรถบริเวณหน้าหอสมุดและเขาก็ต้องพบกับเรื่องราวที่ “โคตรประทับใจ” เพราะรุ่นพี่กลุ่มใหญ่มารอต้อนรับอย่างอบอุ่นเพื่อนำทางไปรายงานตัว

คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์เป็นคณะเล็ก ๆ ที่มีไม่กี่ตึก ล้อมรอบไปด้วยต้นไม้สีเขียวที่ทำให้รู้สึกสบายใจและมีกำลังใจในการเข้าเรียนอยู่เสมอ บรรยากาศการเรียนที่ได้เรียนร่วมกับเพื่อนต่างคณะ และเข้าเชียร์รวมกับเพื่อน ๆ ทั้งมหาวิทยาลัยยังคงชัดเจนอยู่ในใจเสมอมา แม้ช่วงปีหนึ่ง “คำรน สุทธิ” จะได้เกรดเฉลี่ยไม่เป็นไปตามที่หวังเพราะการเรียนที่เน้นปฏิบัติทำให้การพักที่หอพักไม่สะดวกในการทำงานส่ง แต่หลังจากขึ้นปี 2 เขาก็ตัดสินใจมาอยู่ที่ Studio ของคณะ ทำให้ได้เรียนรู้เทคนิคต่าง ๆ ระหว่างการทำงานจากรุ่นพี่และเพื่อน ๆ

“เรียนสถาปัตย์ไม่ค่อยได้นอนหรอก พอเรามาอยู่ที่ Studio ก็มีคนทำงานถึงสว่างเป็นเพื่อน มีรุ่นพี่คอยให้คำแนะนำ ง่วงก็งีบบ้าง หุงข้าวกินกัน พักไปเตะฟุตบอล แล้วกลับมาทำงานกันจนเสร็จเพื่อจะไปส่งตอนเช้า สุดท้ายความพยายามของเราก็เห็นผลเพราะเกรดเราขึ้นมาจริง ๆ ทักษะเราก็พัฒนาขึ้นมาก”

การเดินทางในมหาวิทยาลัยขอนแก่นสมัยนั้นส่วนใหญ่คนจะขี่จักรยานทั้งไปเรียนและไปพักผ่อน จำได้ว่าเป็นปีแรก ๆ ที่มีทางจักรยานตั้งแต่บึงสีฐานเลาะไปตามหอไปทางศูนย์แพทย์ทำให้รู้สึกปลอดภัยมาก ช่วงอยู่ปี 1 เวลาขี่จักรยานไปแถวบึงสีฐานก็เริ่มมีการก่อสร้างอาคารหลังเต่า (ศูนย์ประชุมอเนกประสงค์กาญจนาภิเษก) แล้ว จำได้ว่าเมื่อเรียนจบก็ได้รับพระราชทานปริญญาบัตรที่อาคารนั้นเป็นรุ่นแรก ๆ สภาพแวดล้อมภายในมหาวิทยาลัยใหญ่แห่งนี้กลับไม่เงียบเหงา เพราะมีธรรมชาติเป็นเพื่อนรู้ใจให้ได้ซึมซับบรรยากาศตลอด 5 ปี และกลายเป็นจุดเริ่มต้นของการสร้างบริษัท Eco Architect หลังเรียนจบที่มีความเชื่อว่าอาคารทุกหลังที่ออกแบบจะต้องอยู่สบายและหายใจร่วมกับธรรมชาติ

“ขอบคุณมหาวิทยาลัยขอนแก่นที่ทำให้เราชัดเจนกับเส้นทางของตัวเอง และรักธรรมชาติจากสภาพแวดล้อมที่รายล้อมไปด้วยต้นไม้สีเขียว เมื่อเรียนจบออกไปทำอะไรสักอย่างเราก็ตระหนักถึงคุณค่าของธรรมชาติเสมอ การเรียนการสอนในห้องเรียนก็มุ่งเน้นด้านสถาปัตยกรรมพื้นถิ่น เมื่อทำงานก็หยิบจับเรื่องพวกนี้มาใช้ได้ตลอด เพื่อนที่ร่วมอดนอนทำงานกันจนเช้าก็ยังช่วยเหลือกันมาจนถึงวันนี้ แม้แต่บัณฑิตรุ่นหลัง ๆ ที่มาทำงานที่บริษัทก็ยังคง DNA ความอึด ถึก ทน ทำงานเต็มที่ของสถาปัตย์ มข.อยู่ เพิ่มเติมคือความเก่ง ทักษะ และความเฉลียวฉลาดด้านการออกแบบที่ไปคว้ารางวัลบนเวทีระดับนานาชาติกันมาได้ตั้งแต่สมัยเรียน สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นได้จากสภาพแวดล้อมและสภาพสังคมในรั้วมอดินแดงตลอด 60 ปีที่ผ่านมา”